terug in Nederland...

Hey iedereen!

Nu even een bericht van mij alleen uit Nederland! Er is zo lang geen bericht geweest, omdat iets vervelends is gebeurd... Ik voelde me vanaf dinsdag, 9 december, elke avond behoorlijk duizelig, woensdag was ik op de markt bijna al flauwgevallen. Maar donderdagavond, hoewel ik me eigenlijk beter voelde dan ervoor, ben ik op de wc (!) flauwgevallen, met de deur op slot. Dus Elske was naar binnen geklommen via een hoog wc raampje om de deur open te doen ;). Opzich schrokken we daar niet zo van, aangezien ik in Nederland wel vaker ben flauwgevallen, maar een half uurtje daarna heb ik behoorlijk wat bloed overgegeven. Toen tripten we echt, wat uiteindelijk niet nodig bleek te zijn, maar tzag er gewoon heel eng uit. Wij zijn gelijk naar het ziekenhuis gegaan, waar ik aan een infuus moest (aaaargh eng he lana?! ;)). Die nacht was heel naar, want iedere keer als ik overeind kwam, viel ik gelijk bijna flauw. 's Ochtends vroeg ging ik toch proberen om naar de wc te gaan, maar helaas, op de terugweg viel ik weer flauw (je moet het flauwvallen ook niet te ernstig nemen hoor, gewoon maar een paar seconden, genoeg om alleen maar om te vallen.). De volgende dag in het ziekenhuis heb ik niet zoveel gedaan, Elske, Kyra en Roy hingen een beetje bij mij rond en deden dingen als internet en boodschappen. Ik voelde me alweer een stuk beter, alleen lopen ging nog wel lastig. Ik moest voor de zekerheid nog een nachtje in het ziekenhuis liggen en dan zouden we zaterdag wat testjes doen om de oorzaak te achterhalen. Zaterdag voelde ik me nog beter, dus alleen die testjes nog. Dat duurde langer dan verwacht omdat ze ook mijn poep moesten onderzoeken :P en het is best wel lastig om op commando te poepen :P en dan ook nog in een piepklein flesje :P Maar goed, uiteindelijk bleken het parasieten te zijn, die niet zo heel gevaarlijk zijn, dus wij waren allemaal blij!:D Ik mocht weer naar huis! Zondag dacht ik me weer helemaal goed te voelen, maar toen ik naar het dorp was gelopen, voelde ik me toch weer duizelig, dus heb ik de hele dag een beetje bij Helen (de coördinator van onze organisatie, Syto, die toevallig vlakbij ons woonde) op bed gelegen, zodat de andere naar een zwembad konden gaan, waar zij nog wel over zullen vertellen ;).

Maandag bleef ik weer in het huis van Helen terwijl de andere naar hun project gingen en daarna naar Kumasi omdat de Zweden daar waren! De hele tijd hielden we wel in gedachten of ik naar huis zou gaan of niet, omdat het toch wel een beetje eng was en ik me nog niet helemaal fit voelde. Bovendien gaven de Ghanezen aan dat het misschien wel verstandig was om naar huis te gaan. Dinsdagochtend heb ik de knoop doorgehakt om naar huis te gaan, omdat ik nog niet voldoende was opgeknapt. We zouden de laatste weken dat ik nog zou in Ghana zou blijven wel leuke dingen doen, zoals op het strand liggen met oud en nieuw ;), maar niet meer hele bijzondere, zoals Mole en het project in het algemeen. Dat maakte de keuze wat makkelijker. Ik wilde de vlucht van donderdagavond, met de KLM, omdat die rechtstreeks was, dus geen overstap van 5 uur in Casablanca. Het enige probleem was nog dat ze je niet mee laten vliegen als je niet zelf naar het vliegtuig kan lopen, wat dinsdagochtend wel het geval was. Maar gelukkig ging het woensdag en donderdag best goed, ik heb gewoon de hele dag niks gedaan :P. Tina, de hoofdcoördinator van Syto, de organisatie, was heel lief, zij heeft me helemaal tot de douane op het vliegveld afgezet, terwijl ze eigenlijk niet eens het vliegveld op mocht! De vlucht ging ook goed (duuuuddeee ik kon uit ongeveer 30 verschillende films kiezen en die kijken wanneer ik wilde!!) en ik vond het ook wel leuk om weer thuis te zijn. We zijn nog naar de huisarts geweest, hij belde met een microbioloog in ziekenhuis Bronovo, deze zei dat het niet nodig was naar een tropenziekenhuis te gaan als ik me zo goed bleef voelen! (ik blij: geen prik!:D)

Dus al met al ben ik best wel blij met mijn beslissing, al vind ik het namelijk wel stom dat ik me nu zo goed voel (alleen moe en een klein beetje misselijk soms...).
Ik heb aan Ghana verder alleen maar goede herinneringen. Ik vind dat ik hele leuke dingen heb gedaan, het project was heel leuk. De pré-school is ook heel mooi geworden, wat niet zonder jullie hulp had kunnen gebeuren, DUS BEDANKT NOGMAALS!!! en Mole en Kakum en al de mensen die we daar hebben ontmoet! Al met al een hele goede ervaring, ik heb een goed beeld van het land gekregen!

Nou, dat was dus mijn laatste Ghana verhaal. Ik denk dat Elske, Roy en Kyra ook wel weer snel een verhaaltje op de site zullen zetten met alle leuke dingen die zij hebben gedaan/gaan doen!


XX Keechy