snow is a killer

Na Ons vorige verhaaltje hebben we onszelf even op de chillstand gezet, wazt inhield dat we 3 dagen geen moer meer hebben uitgevoerd. Behalve dan een bezoekje aan de Burkinese bioscoop, dat leek ons nog net tranquil genoeg. We hadden de keuze uit een Afrikaanse film en American Pie. Omdat deze laatste film op een gunstiger tijdstip draaide besloten we daar maar heen te gaan. Voor de ouwetjes onder jullie, American pie is een hele flauwe film, met veel seksgrappen en bloot, eigenlijk helemaal niet onze film. Maar omdat hier in afrika alles anders is bleek dit de perfecte film voor een avondje uitzonderlijk vermaak!
De film begon om half 7, evenals de kaartverkoop. Even leek het een rustig avondje te worden, maar binnen de kortste keren was de zaal gevuld met gillende, schreeuwende Afrikanen. Een aantal hadden zelfs fluitjes mee gebracht. Ze bliezen en schreeuwden hun longen uit hun lijf bij elk vrouwelijk bloot. En op elk ander moment. Vooraan stond een groepje te springen en te zwaaien, en rechts en links van ons bulderden de spreekkoren. Gelukkig hoef je bij american pie niet te horen wat er gezegd wordt om de film te begrijpen. We hebben er namelijk echt niets van verstaan, en dat had niets met ons beperkte frans te maken.
Op maandag lieten we met pijn in ons hart Emil op de Hotelkamer achter. En gingen wij om 4 uur 's ochtends op weg naar ons busstation. Toen we er -zoals een goede hollander betaamt- een half uur van te voren aankwamen zagen we een klein busje in goede staat staan. Dit gaf ons hoop. Toen we echter -zoals een echte afrikaan betaamt- twee uur te laat vertrokken bleek het gewoon een trotro met een goede motor te zijn. We zaten er dus met z'n 19 en in. 4 op elke rij, 3 voorin. 4 paar schouders op een rij past niet, dus moestten er telkens 2 naar voren leunen. Omdat we geen keus hadden maar wel ballen gingen we dapper en ietwat chagerijnig een 17 uur durende reis tegemoet. Roy's diarree-problemen maakten het er nog feestelijker op. Hij heeft 2 keer in de berm gepoept. Gelukkig zat de trotro vol aardige mannen, waarvan de meeste ook nog engels spraken omadat ze uit Nigeria komen. Voor ons zat een Man uit Cameroen die erg geinteresseerd was in onze cultuur.
Hier volgt een kort fragment uit een van onze gesprekken:
Man: Holland is a good country, but I can not go there because if the ice falls I don't know when it falls, and snow is a killer.
Roy: But here in afrika it's the same, if you walk underneath a mango tree and a mango falls down it can kill you too.
(hele troto schud van het lachen)
Elske: And there are goats and donkeys and chicken on the road;
Toen we even later bijna een geit aanreden ging het dak er af.
Verder kon onze vriend niet geloven dat vrouwen in europa niet te koop zijn en dat een man ook kan koken. Ook was hij er van overtuigd dat alle blanken slimmer wijn dan afrikanen, omdat afrikaanse hersenen door de zon zijn aangetast. Gelukkig was lang niet iedereen het met z'n soms wat idiote ideeen eens.
Gebroken stapten we om half een uit de trotro om met een Zemi-John(motortaxi) naar een goedkoop hotel te worden gebracht.
Na 1 dag gerelaxed te hebben vonden we het tijd om weer eens de tourist uit te hangen. Dus gingen we naar Abomey, de vroegere hoofdstad van het dahomey rijk. Wij -echte museum freaks, NOT- gingen naar het historisch museum. In Abomey zijn 12 paleizen, omdat elke koning een eigen paleis wilde. Het museum bevind zich in 2 van deze paleizen. Opzich was het wel interressant maar niet echt heel bijzonder. Dit kan aan onze liefde voor musea liggen. In ieder geval waren die Dahomey koningen een bloeddorstig stel, als hun soldaten niet met twee vijandhoofden terugkeerden zwaaide er wat.
Inmiddels zijn we in Cotonou aangeland, eigenlijk gister. Cotonou is eigenlijk een ontzettend onboeiende stad, maar ze hebben er banken en internet, dus voor ons was het wel even handig. Vanochtend hebben we een stiltvillage bezocht hier in de buurt. Dat is een dorpje, nog redelijk groot, volledig gebouwd op "stelten" in het water. Dat was wel erg mooi om te zien (foto's volgen nog, ooit). We hadden natuurlijk wel weer ruzie met de gids, maar daar zijn we inmiddels wel aan gewend geraakt.
Benin is opzich een leuk land. Over het algemeen lijken de mensen wat minder pushy dan in Burkina, al is dit op de toeristische plekken en in de grote steden wel weer erger. Maar de meeste verkopers gaan iig weg als je "non merci" zegt. Ze hebben hier nauwelijks gewone taxi's maar heel veel zemi Johns (motor taxi's), waardoor er nog meer motoren op de weg zijn en nog minder auto's. Verder is het hier veel vochtiger dan in Burkina. Hoewel het daar warmer was is het hier een stuk minder aangenaam. We zweten nu dan ook peentjes in een internetcafe zonder ventilator of airco.
dag vriendjes en vriendinnetjes (en pappa's en mamma's en alle andere familie en vage kennissen en collega's etc.) dit was het dan alweer, tot de volgende keer maar weer!